کد مطلب:36758 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
موسی و فرعون در هستی توست (مثنوی، دفتر سوم، بیت 1253) فرعون منشی انسان، قامتی بلندتر از خود را نمی پسندد، هیچ مانعی را در برابر خود برنمی تابد و همه چیز را تابع و مغلوب خود می خواهد. تنها حوادث خردكننده و چاره ناپذیر می توانند فرعونیت او را بشكنند.
ما در بحث مربوط به «نرم كردن دل با ذكر موت» گفتیم[1] كه به قول مولانا در هر انسانی یك موسی و یك فرعون بالقوه است:
باید این دو خصم را در خویش جست